Dagboek van een Moeder is een verhaal dat ik, Claudia, niet alleen voor mezelf schrijf. Het is een boek vol herinneringen, tranen, maar ook onverwachte glimlachen. Want ja, zelfs in haar strijd tegen kanker had mijn moeder altijd haar humor bij de hand. In dit boek deel ik ons gesprek, postuum, maar zo levend als het maar kan. Het is een gesprek over ziekte, over verlies, maar vooral over liefde. Want hoe zeg je eigenlijk vaarwel tegen je moeder, als je nog niet klaar bent voor afscheid?
Met jouw steun kan ik dit boek realiseren en dit bijzondere verhaal delen. Het herinnert ons eraan om nú te zeggen wat we voelen en waarom iemand belangrijk voor ons is. Dat is de kracht van dit boek: het inspireert ons om die gesprekken te voeren bij leven, zodat we niet alleen achterblijven met onvervulde woorden.
Lees meer over mijn missie, het waarom en doel op de Crowdfunding pagina⤵
Volg me in het schrijfproces van mijn nieuwste boek 'Dagboek van een moeder'. Hierin beschrijf ik het nooit gevoerde gesprek tussen mij en mijn moeder, Mia. Zij is overleden toen ik 23 jaar oud was. Bijna 18 jaar later duik ik de geschreven woorden van mijn moeder in en voer ik op papier het gesprek over ziekte, sterven en de dood. Puur, openhartig en R'auw.
Onderstaand lees je de blogs over alles wat ik tijdens het schrijven tegenkom.
Bij het schrijven van het boek over het ziekteproces wil ik ook een compleet beeld schetsen van wie Mia was, voordat kanker haar tot patiënt maakte. Dus ging ik op onderzoek en vroeg ik mensen die haar bij leven hebben gekend hoe zij haar herinneren. Ik vroeg mensen die haar vanuit verschillende rollen hebben gekend: als zus, (schoon)moeder, vriendin, collega, enzovoorts, om een kort stukje over haar te schrijven.
Het gezamenlijke creatieproces achter "Dagboek van een moeder"
De bijgaande foto waarop iemand verdiept zit in oude herinneringen van/met mijn moeder, Mia, zegt alles: het schrijven van Dagboek van een moeder brengt veel emoties naar boven. Niet alleen bij mij, maar ook bij anderen. Het lijkt erop dat mijn schrijfproces de zakdoeken tevoorschijn laat komen – sorry daarvoor, maar vooral: bedankt daarvoor.
Je dagboek, deel 1 van je 'Kanker-verhaal,' is uit en zo'n 90 bladzijden van het Boek-to-be (Dagboek van een moeder) zijn gevuld. Op naar deel 2. Ik voel al een dik uur weerstand, maar kan het niet helemaal plaatsen. Ik loop wat te dralen en uit te stellen, maar dwing mezelf dan om te gaan zitten. Voor deel 2 gebruik ik onder andere de kalender met je aantekeningen, aangezien je in deze periode geen dagboek bijhield. Ik sla de kalender van 2006 open en blader door januari, februari, tot ik bij 8 maart 2006 kom. De misselijkheid overvalt me. Op drie woorden na is deze week leeg.
Geschreven door Claudia
Dag 5 van de schrijfweek voor "Dagboek van een moeder" markeert tevens de laatste dag van deze intensieve periode. Dankbaar dat ik deze week in deze prachtige omgeving heb mogen verblijven. Ik gaf mezelf de ruimte om vanuit deze plek echt de diepte in te kunnen duiken. Het was fijn om even helemaal alleen te zijn en alle emoties toe te kunnen laten. Maar ik vroeg me af, zou ik ze net zo hebben kunnen toelaten als ik mensen om me heen had gehad?
Vandaag was dag 4 van mijn schrijfweek voor Dagboek van een moeder. Een dag waarop het wél stroomde. Op meerdere manieren. De tranen en de woorden vlogen eruit. Wat is het een intens proces. Het lezen van de woorden van mijn moeder raakt me diep. Het brengt herinneringen terug, het confronteert me met haar pijn en angst die door de woorden heen voelbaar zijn. Het confronteert me met alles wat had kunnen zijn, maar niet is.
Dag 3 van "Dagboek van een moeder" begon met uitstelgedrag. Een wandeling, het doornemen van mijn mails, nog een kopje koffie... Maar uiteindelijk kon ik er niet langer onderuit: 'Aan 'm.' Het moment dat ik het dagboek opende, viel er een kaart uit. Een kaart, bedrukt met vlinders, beschreven door een collega van mijn moeder: Ilse. Haar woorden raakten me diep en bevestigden eens te meer wat voor een buitengewoon mens mijn moeder was en altijd zal blijven.
Dag 2 van "Dagboek van een moeder" was intens. Terwijl mijn vingers razendsnel over het toetsenbord vlogen, stroomden de tranen over mijn wangen. Het was helend, confronterend en inspirerend om te zien wat er allemaal uit mijn handen kwam.
Dag 1 Dagboek van een moeder - Schrijf-week voor mijn 3e boek. Dit keer een boek voor volwassen kinderen. Voor ouders, vaders en moeders en vooral moeders/vaders zónder moeders over het 'niet gevoerde gesprek met mijn moeder'.
